“Jak znajdujesz moje nowe buty?” – czyli jak wyrazić swoją opinię, odczucia itp. na jakiś temat?

Dzisiaj na tapecie znajdzie się słowo dość w sumie pospolite, aczkolwiek w ujęciu nieco bardziej osobliwym. Otóż, każdy – nawet początkujący – uczeń zna słowo „find”. Czasownik nieregularny (formy: find – found – found) z podstawowym znaczeniem „znaleźć”, „znajdować”. Istnieje jednak jego inne zastosowanie. Jeśli zajrzymy do słownika angielsko-angielskiego, wśród wielu definicji powinniśmy odnaleźć jedną o mniej więcej takim brzmieniu:

 

to ​think or ​feel in a ​particular way about someone or something

 

W wolnym tłumaczeniu chodzi mniej więcej o wyrażanie tego, jakie coś dla nas jest; jak się wobec tego czujemy czy też co na dany temat myślimy. Po polsku można wyrazić to na przynajmniej kilka różnych sposobów w zależności od kontekstu. Czasami użyjemy czasownika „być” („Dla mnie (coś) jest (jakieś)”), w innej sytuacji może to być „uważać” („Uważam, że (coś) jest (jakieś)”), a w jeszcze innej „wydawać się” – („Wydaje mi się, że…”). Często też zaczynamy takie wyrażenia od przysłówka, np. „Ciężko mi (coś robić/zrobić)”. Co ciekawe, jedno ze znaczeń polskiego "znajdować" ma bardzo podobne znaczenie. Za PWNem: 6. daw. «ocenić stan czegoś, co się zobaczyło po przyjściu gdzieś». Aczkolwiek dzisiaj wyszło ono już praktycznie z użycia i sam osobiście tylko raz się z nim spotkałem, gdy znajomy żartobliwie (ang. jocularly) zapytał "Jak znajdujesz moje nowy buty?". ;)

 

 

Kilka przykładowych zdań:

  1. Dla mnie nie jesteś ładna, tylko piękna. (I find you beautiful, not just pretty.)
  2. Uważam, że nie ma sensu wyłączać komputera. (I find it pointless to shut down the computer.)
  3. Wydaje mi się, że trzeba to zrobić. (I find it necessary to do that.)
  4. Ciężko mi się skoncentrować podczas lekcji. (I find it hard to focus during the lesson.)
  5. Życie w mieście jest dla mnie stresujące. (I find living in the city stressful.)

 

Jak zapewne zauważyliście są dwa sposoby użycia “find” w tym znaczeniu. W jednym po czasowniku od razu stawiamy dopełnienie (przykłady 1 i 5), w drugim „it” (które notabene technicznie rzecz ujmując też jest dopełnieniem), potem przymiotnik (czyli słowo, które określa naszą opinię na dany temat), potem słowo „to”, które służy tu jako bezokolicznik (ang. infinitive) i kolejny czasownik, czyli czynność do której się odnosimy (przykłady 2-4).

 

Konstrukcja ta może oczywiście zostać użyta w różnych czasach i aspektach[i], czyli jeśli nie mamy na myśli akurat czegoś, co ma miejsce obecnie, możemy powiedzieć „I found it necessary to do that” („Wydawało mi się konieczne, żeby to zrobić”.) Jeśli chcemy komuś przekazać, że coś mogłoby się tej osobie przydać, można „find” poprzedzić odpowiednim „modalem”: „You might find that useful”. Możliwości – rzecz jasna – jest zatrzęsienie. The sky is the limit. ;) 

 

Warto się zapoznać z tym zwrotem, ponieważ jest on w języku angielskim używany bardzo często, co w sumie nie powinno dziwić, wszak swoimi opiniami i odczuciami nad wyraz lubimy się dzielić z innymi, zatem zapewne nie raz i nie dwa się przyda.

 

A na koniec kilka przykładowych zdań do przetłumaczenia na angielski i polski.

 

  1. Oglądanie horrorów nie jest dla mnie zbyt przyjemne.
  2. Bardzo przydała mi się ta wiertarka, którą mi ostatnio pożyczyłeś.
  3. Ciężko będzie mi się przyzwyczaić do wstawania o 6 rano.
  4. Myślę, że nie jest możliwe wynaleźć sposób na podróżowanie w czasie.
  5. Powinna ci się spodobać (mowa o osobie, nie o przedmiocie[ii]).
  6. Zawsze czuję się nieswojo, gdy rozmawiam z tą osobą.

 

  1. I’ve never found learning English so hard before.
  2. I find it hard to say what I think.
  3. I find it inconvenient when I’m snowed under with work.
  4. I find reading whodunnits fascinating.
  5. I find it beautiful, you find it ugly.
  6. I would never find it acceptable to leave my country.

 

 

 

 

 


[i] Mowa o aspektach gramatycznych (np. continuous lub perfect)

 

[ii] „Powinna” w języku polskim może się również odnosić do przedmiotu (rodzaju żeńskiego, oczywiście). W angielskim taka sytuacja jest niemożliwa, ponieważ dla przedmiotów używamy zaimka „it”

 

Leave a Reply